تا زمانی که جهان ورزش را دوست دارد، جهان به عکاسی ورزشی نیاز دارد. این حوزه یک مسیر جذاب برای عکاسان آزاد است. اما عکاسی اسپورت آسان نیست. باید صفر تا صد ورزش خاصی که از آن عکاسی ورزشی می‌کنید، را بدانید. جدا از آن باید بر اصول عکاسی اسپورت حرفه‌ای نیز تسلط داشته باشید. عکاسی ورزشی در هر رشته به تنظیمات و تکنیک‌های متفاوتی نیاز دارند.
[rp id=”205″]
عکاسی اسپورت در مسابقه تنیس با عکاسی ورزشی در یک رویداد دوچرخه سواری در کوهستان متفاوت است. برای به دست آوردن بهترین نتایج به مهارت‌های مختلف و تجهیزات مختلف نیاز دارید. اما نیازی نیست که خودتان را در تنگ‌نا قرار دهید. می‌توانید یک نوع عکاسی ورزشی را دنبال کنید. تا زمانی که به ورزش و عکاسی علاقه داشته باشید، عکاسی ورزشی شما به پیشرفت خود ادامه خواهد داد. در این مطلب از جمهوری هنر به بررسی صفر تا صد عکاسی ورزشی می‌پردازیم.
آیا عکاسی ورزشی حرفه‌ای سخت است؟
عکاسی ورزشی هنر داستان گفتن است. با ظهور رسانه‌های اجتماعی، نیاز به عکاسی Sport برای انتقال دادن و بیان هیجان و استرس داستانی که در زمین مسابقه رخ داده است، افزایش یافته است. عکاسان ورزشی باید رقابت و استرس بازی را ثبت کنند. ورزشکاران آماتور یا حرفه‌ای اکنون برند خود را به روش‌های جدیدی با عکاسی ورزشی و کانال‌های رسانه‌های اجتماعی خود رشد. تبدیل شدن به یک عکاس ورزشی یک چشم‌انداز بسیار رقابتی است. با توجه به رقابتی بودن این حوزه، در اکثر موارد عکاسی ورزشی نمی‌تواند امرار و معاش یک فرد را پوشش دهد.
[rp id=”582″]
فرهنگ ورزش در حال رشد است و فضای زیادی در طیف گسترده‌ای از لیگ‌های مختلف وجود دارد، این فرصتی را برای ظهور عکاسی ورزشی به عنوان شغلی با درآمد بالا به‌وجود آورده است.
در حالی که ورود به حوزه‌ی عکاسی ورزشی می‌تواند دشوار باشد، همچنین می‌تواند بسیار لذت بخش و سرگرم کننده باشد. هیچ کس جایگاه بهتری برای جادوی درون ورزش ندارد. شما می‌توانید لحظات باورنکردنی پیروزی و دل شکستگی را زنده کنید. اگر به ورزش علاقه دارید، می‌توانید فضایی در این صنعت برای خود ایجاد کنید. یافتن راه‌هایی برای شروع کارهای کوچک و ساختن نمونه کارها و تجربه آنلاین به شما کمک می‌کند سفارش کار بیشتری به دست آورید. شبکه‌سازی تا حد زیادی برای حرفه شما مهم است. از تماس گرفتن با مربیان ورزشی مختلف، مدیران، لیگ‌ها و.. نترسید. با سایر عکاسان ورزشی تماس بگیرید تا در مورد نحوه شروع کارشان راهنمایی دریافت کنید.
[rp id=”586″]
عکاسی Sport، گفتن یک داستان…
یک عکس ورزشی عالی داستانی را بیان می‌کند. عکاسی ورزشی فراتر از ثبت یک لحظه است و روایت و درام بازی را منتقل می‌کند. با تمرکز بر زمینه بزرگ‌تر و ترکیب عناصر مکان، جمعیت و جو، می‌توانید تصاویری ایجاد کنید که بینندگان را به قلب کنش منتقل می‌کند. عکاسی از زوایای مختلف را در نظر بگیرید تا به عکس‌های خود تنوع دهید. به ورزشکاران نزدیک شوید تا شدت تنش آن‌ها را به تصویر بکشید، اما همچنین برای به تصویر کشیدن عظمت استادیوم یا عرصه به عقب برگردید. با ترکیب بندی‌ها و تکنیک‌های مختلف آزمایش کنید تا تصاویر بصری جذابی ایجاد کنید که واقعاً داستان بازی را بیان می‌کند.
عکاسان در عکاسی ورزشی به دنبال چه هستند؟
من فکر می‌کنم بسیار جالب خواهد بود که بفهمیم عکاسان مختلف در یک عکاسی ورزشی اکشن عالی به دنبال چه چیزی هستند. در این قسمت به تفاوت بین یک اکشن شات خوب و یک عکس عالی می‌پردازیم.
[rp id=”589″]
تمرکز و تسلط عمیق بر بازی
توانایی گرفتن چهره ورزشکاران در لحظه‌های حساس بازی، عکس اسپورت را از دیگر عکس‌ها متمایز می‌کند. این یکی از آن ویژگی‌های یک عکس است که لزوماً نمی‌توانید برای آن برنامه‌ریزی کنید، اما وقتی آن را می‌بینید می‌دانید این لحظه‌ای است که شاهکار عکاسی ورزشی شما را رقم خواهد زد. یکی از تنیسورهایی که از تماشای آن لذت می‌برم راجر فدرر است. اگر می‌خواهید ببینید زمانی که یک تنیسور در اوج بازی خود ، تمرکز کلی چگونه به نظر می‌رسد، کافی است «راجر فدرر بک هند» را در گوگل جست‌وجو کنید.
[rp id=”681″]
چشمان او مانند چند لیزر روی توپ تمرکز می‌کند که برای ضربه زدن به توپ آماده می‌شود. من متقاعد شده‌ام که اگر کسی یک شیپور را درست کنار گوش فدرر بزند، او حتی آن را نمی‌شنود و این موضوع آن را به قهرمان تبدیل کرده است. در ورزش‌های دیگر نیز نمونه های زیادی وجود دارد. بنابراین بدون شک، اگر بتوان تمرکز یک ورزشکار را در یک عکس ثبت کرد، می‌توان یک عکس بسیار خاص ایجاد کند.
احساسات خام
اگر تمرکز بتواند به یک عکس مزیت خاصی بدهد، احساسات در لحظه‌ی آن را زنده می‌کند. لحظات ورزشی نمادین زیادی را در تلویزیون وجود دارند. در حالی که سال‌ها، حتی ده‌ها سال بعد، هیچ چیز نمی‌تواند بهتر از عکسی که احساسات را در آن لحظه ثبت کرده باشد، مخاطب را به آن لحظه بازگرداند. یکی از بهترین نمونه‌هایی که می‌توانم به آن فکر کنم، ضربه براندی چستین پس از زدن ضربه پنالتی او برای شکست چین در جام جهانی فوتبال زنان ۱۹۹۹ است.
باز هم می‌توانید آن را در گوگل جستجو کنید تا متوجه منظور من شوید. چستین که در این لحظه گرفتار شده بود، پیراهن خود را درآورد و سوتین ورزشی خود را نشان داد و به نشانه شادی روی زانوهایش افتاد. چهره او گویای همه چیز است، اما این تنها نیمی از ماجراست. یکی از عکس‌های گسترده‌تر، هم تیمی‌هایش را نشان می‌دهد که در زمین مسابقه می‌دوند تا به او در جشن بپیوندند.
[rp id=”593″]
این شادی خالص و بدون تحریف بود، و من نمی‌توانم تصور کنم چیزی وجود داشته باشد که به عکاسی ورزشی اعتبار و امتیاز بیشتری نسبت به ثبت آن برای ابدیت بدهد. عکاسی ورزشی فقط در مورد گرفتن عکس نیست. همچنین در مورد انتقال احساسات ورزشکاران و تماشاگران است. از شادی پیروزی تا شکست قلبی، احساساتی که در طول یک رویداد ورزشی به نمایش گذاشته می‌شوند، می‌توانند فوق‌العاده قدرتمند باشند. برای ثبت این احساسات، روی بیان ورزشکاران، زبان بدن و تعامل با هم تیمی‌ها و حریفان تمرکز کنید. به دنبال لحظات شادی، عزم، سرخوردگی و جشن باشید. این تصاویر نه تنها بینش عمیق‌تری از این ورزش ارائه می‌دهند، بلکه احساسات بینندگان را نیز برمی‌انگیزند.
ثبت اجرای تکنیک‌های ورزشی
بدن انسان ماشینی باورنکردنی است و وقتی بتوان آن را در عکسی گرفت که در اوج تنش در حال زدن تکنیکی سخت و خاص است، واقعاً شگفت انگیز است. یکی از ورزشکارانی که واقعاً از تماشای آن در المپیک ریو لذت خواهید برد، سیمون بایلز بود. او در راه کسب مدال طلای همه جانبه بر مسابقات بی‌نظیر و همتا بود. اگر اسم او را در گوگل سرچ کنید، او را در حال چرخش و چرخش به گونه‌ای نشان می‌بینید که بدن انسان قادر به انجام آن نیست و این حرکت را طوری آسان جلوه می‌دهد که به نظر می‌رسد مثل آب خوردن است.
آیا هوش مصنوعی جای عکاسان ورزشی را خواهد گرفت؟
آمار امروزه پیش‌بینی می‌کند که هوش مصنوعی بهتر از انسان‌های عکاسی ورزشی را انجام خواهد داد و جای آن‌ها را خواهد گرفت. منطق آمار کرونا تحصیلکرده‌ها رو هم گیج می‌کرد، چون اون چیزی که به اسم «تحصیل علم» می‌شناسیم، خیلی درباره‌ی این که دنیا چطور کار می‌کند نیست. حالا که سونی اولین دوربین عکاسی گلوبال شاتر (که همه پیکسل‌ها به طور همزمان نوردهی میشن) رو معرفی کرد، که میتونه تا ۱۲۰ فریم در ثانیه را پشتیبانی کند، دوباره حرف و حدیث درباره‌ی اینکه با این سرعت‌ها دیگه چه نیازی به عکاس است؟ راه افتاده است. فرض طرفداران این ایده این است که وقتی تعداد فریم‌ها بیشتر باشد، بالاخره لحظه کلیدی ثبت خواهد شد. درست است!
شغل عکاس‌ها در حال تهدید شدن است، اما نه با سرعت و پهنای باند. به‌زودی ربات‌ها و هوش مصنوعی، حداقل برای پوشش رویدادهای ورزشی، توانایی بیشتر از انتظار مخاطب همان رویدادها، از خودشون نشون خواهند داد. البته سرعت، فعلاً نیاز به انسان رو از بین نخواهد برد. برای ثبت دقیق لحظه‌ای که یک شاهین، طعمه رو از چنگال یک شاهین دیگه می‌دزدد، به سرعت شاتر بالایی نیاز است و اگر این درگیری در مجاورت آب باشه و قطرات به هوا پرت شوند، برای فریز کردن همه‌ی اون قطرات حداقل به سرعت یک ده هزارم ثانیه نیاز خواهیم داشت.
[rp id=”591″]
حتی اگر ممکن باشد ۱۲۰ فریم در ثانیه ثبت کرد، به این معنی است که ۱۲۰ تا یک ده هزارم ثانیه داریم. که یعنی کل نوردهی ما یک هشتادمِ یک ثانیه رو پوشش داده است. این موضوع یعنی ۷۹ هشتادم اون ثانیه، دوربین ما در کوری مطلق بوده. کوری مطلق در این شرایط مثل این است که در یک شبانه روز فقط هجده دقیقه بیدار باشیم! آیا کسی که در بیست و چهار ساعت هجده دقیقه بیدار است می‌تواند بگوید که کل وقایع اون روز را مشاهده کرده است؟ همچنان لازم است انسان عکاس بداند چه زمانی باید دکمه شاتر را فشار بدهد، که نیاز به تجربه دارد. ۱۱۹ فریم بعدی، صرفا آن لحظه را ساپورت می‌کنند.
سمپل‌گیری زیاد از قسمت کوچکی از یک محدوده، آنقدری که به نظر می‌رسد شانس فهمیدن اینکه در اون محدوده چه خبر است را بیشتر نمی‌کند. اگر طرفداران این پیش‌بینی این را در مورد عکاسی متوجه نشوند، مسئله‌ای نیست. فوقش دوربین گرونی می‌خرند که کمک زیادی به آن‌ها نخواهد کرد، اما دلیل نمی‌شود که انتظار داشته باشند همه سوار این موج بشوند که هوش مصنوعی عکاسی اسپورت را به خوبی انسان انجام خواهد داد.
تقریباً همه ما مواقعی داریم که نیاز داریم یا می‌خواهیم در یک رویداد ورزشی عکسبرداری کنیم. بدون توجه به ورزش، می‌توانید با انجام چندین کار، عکاسی sport بهتری بگیرید. زمانی که عکس می‌گیرید، ابتدا به این فکر کنید که می‌خواهید در کدام مکان قرار بگیرید. مکان شما وابسته به نوع ورزش می‌تواند متغیر باشد. به عنوان مثال، در بعضی ورزش‌ها ممکن است بهترین مکان برای گرفتن عکس، زاویه از بالا باشد که بتوانید حرکات بازیکن‌ها را ملاحظه کنید. در برخی موارد می‌توانید از اطراف زمین حرکت کنید و نقاط مختلفی را امتحان کنید.
برای رویدادهای آماتوری، احتمالاً می‌توانید به حاشیه بروید تا نزدیک‌تر به بازیکنان باشید. هر ورزش از زمان‌بندی و حرکات خاص خود برخوردار است که می‌توانند به شما کمک کنند تا زمان بندی خود را بهتر بکنید. برای مثال، در ورزش‌های بسکتبال یا والیبال، حرکاتی مثل سردادن و تشویق تیم بهترین زمان‌ها برای عکاسی اسپورت شیرین هستند. در بیس بال، حرکاتی مانند گرفتن توپ یا پرتاب زده شدن عکس‌های خوبی را ثبت می‌کنند. در فوتبال، لحظات نزدیک دروازه معمولاً بهترین عکس‌ها را می‌دهند.
تنظیمات دوربین و کیفیت عکاسی sport
با توجه به موقعیت ورزشی، ترکیب، لنز و تنظیمات دوربین خود را انتخاب کنید. اطمینان حاصل کنید که پس‌زمینه عکس شما خوب است. هر لنز دارای یک دیافراگم (f/stop) است که مقدار آن نشان‌دهنده سوراخ عدسی و نوری است که از آن عبور می‌کند. هر چه دیافراگم بزرگ تر باشد، نور بیشتری وارد دوربین می‌شود و می‌توانید با سرعت شاتر سریع تری عکس بگیرید. همچنین می‌توانید تنظیمات ISO دوربین خود را تغییر دهید. زمانی که همه این تنظیمات را در نظر بگیرید، به راحتی عکس‌هایی واضح و با کیفیت بالا خواهید گرفت.
[rp id=”584″]
عکاسی ورزشی و نور
جبران نور کم معمولاً هنگامی رخ می‌دهد که نور کافی برای گرفتن عکس در محیط تاریک وجود ندارد. برای مثال، وقتی شما در یک سالن ورزشی نور پایینی دارید و می‌خواهید عکسی از ورزشکاران با سرعت بالا بگیرید، نیاز به استفاده از لنزها و تنظیمات خاصی دارید تا عکس‌هایی شفاف و واضح بگیرید. به عنوان مثال، وقتی نور کم است و شما نیاز به عکسبرداری با سرعت بالا دارید، از لنزهایی با دیافراگم سریع مانند لنز با f/2.8 استفاده کنید. اگر لنز سریع ندارید، می‌توانید مقدار حساسیت ISO را افزایش داده ولی باید به محدودیت‌های استفاده از ISO بالا در تصاویرتان توجه کنید.
به عنوان یک راه‌حل دیگر، می‌توانید از لنزهای زوم با دیافراگم “متغیر” استفاده کنید. این لنزها به شما این امکان را می‌دهند که با زوم کردن به فاصله‌های طولانی، نور کمتری جمع کنید و عکس‌های شارپ‌تری بگیرید. به طور کلی، برای عکسبرداری در محیط‌های دارای نور کم، تنظیمات مهمی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کنید. به عنوان مثال، در دوربین Nikon D-SLR، می‌توانید حالت نوردهی را روی اولویت دیافراگم قرار داده و f/stop را روی حالت‌های گسترده‌ترین (مانند f/2.8، f/4 و f/5.6) تنظیم کنید.مثال:
وقتی شما در یک سالن ورزشی با نور کم هستید و می‌خواهید عکسی از یک بازی بسکتبال با سرعت ورزشکاران گرفته و عکس‌های واضحی داشته باشید، می‌توانید از یک لنز با دیافراگم سریع مانند f/2.8 استفاده کنید یا از تنظیمات ISO بالا بهره ببرید.